Bielactwo jako problem estetyczny

Bielactwo jest nierzadko lekceważone jako problem estetyczny, chociaż jego efekty związane są zwykle ze znaczącym obciążeniem dla codziennego funkcjonowania. Przez wiele osób uważane jest za poważny defekt estetyczny, będący ograniczeniem w różnorodnych sferach życia. Występowanie zmian skórnych na widocznych częściach ciała, może być poważnym problemem natury psychologicznej oraz przyczyną izolacji społecznej pacjenta.

Bielactwo – czym jest?

Bielactwo jest przewlekłym schorzeniem, odznaczającym się występowaniem odbarwień na powierzchni skóry. Opiera się na braku możliwości wytwarzania przez skórę barwnika (melaniny), co przejawia się w występowaniu plam na ciele w kremowym kolorze, które odróżniają się od pozostałej skóry. Nie jest to schorzenie bezpośrednio zagrażające życiu pacjentów, ani zaraźliwe, niemniej jednak bywa dość kłopotliwe. U niektórych wywołuje uczucie dyskomfortu psychicznego. Bielactwo traktowane jest w roli defektu estetycznego, tym bardziej iż oznaki tej choroby występują w odsłoniętych miejscach: na nogach, twarzy oraz dłoniach.

Jaki jest patomechanizm powstawania bielactwa?

Patomechanizm bielactwa, pomimo ciągłych badań nie został w pełni poznany, czego efektem jest brak skutecznej i bezpiecznej terapii. Nasilenie zmian następuje na skutek intensywnego nasłonecznienia albo stresu. Ogólne bielactwo może zacząć się w późniejszych latach życia, w miejscach wrażliwych na uraz, tarcie albo ucisk. I najczęściej ma postępujący charakter z nawrotami.

Jak dotąd zostało opisanych parę teorii przedstawiających patogenezę tej choroby:

• biochemiczną,
• neurogenną,
• cytotoksyczną,
• autoimmunologiczną,
• genetyczną.

Bielactwo u osób mających ciemną oraz jasną karnację

Łatwiej będzie radzić sobie ze zmianami chorobowymi pacjentom mającym jasną karnację. W ich wypadku wystarczy najczęściej zwykle zrobienie mocniejszego makijażu albo użycie preparatów zawierających filtry UV, balsamów albo samoopalaczy. W Wypadku osób mających ciemniejszą karnację, jak również tych z dużymi zmianami chorobowymi konieczne będzie poddanie się długotrwałej terapii, która nie za każdym razem może przynosić oczekiwane efekty. Metodami, które są najczęściej stosowane, to naświetlenia połączone z farmakoterapią.

Leczenie bielactwa – terapia światłem

Jedną spośród najczęściej wdrażanych terapii w zakresie leczenia bielactwa, jest fotochemioterapia, nazywana inaczej PUVA. Metoda ta łączy miejscowe albo doustne użycie leku, jakim jest psoralen, z równoczesnym naświetlaniem promieniami UVA. Zabiegi, żeby przynosiły oczekiwane efekty, muszą być wykonywane regularnie. Przeprowadza się je w gabinecie dermatologicznym 2-3 razy w tygodniu. Całość kuracji trwa do kilku miesięcy. 

Bielactwo a odpowiednia dieta

W poprawieniu stanu skóry u osób chorujących na bielactwo pomocne może być również wprowadzenie odpowiedniej diety. Warto jest włączyć do jadłospisu produkty pszczele oraz ciecierzycę. Są to jednak wyłącznie doraźne metody na walkę z tym schorzeniem, i bez leczenia w gabinecie dermatologicznym rzadko przynoszą oczekiwane efekty.

Bielactwo – jak je ukryć pod makijażem?

Niezwykle istotna w wypadku osób cierpiących na bielactwo, będzie zadbanie o psychiczny komfort, zatem powinno się mieć na uwadze opcję skorzystania z porad kosmetyczki, która doradzi nam, jaką metodą można ukryć odbarwienia. Makijaż korekcyjny z pewnością będzie w stanie poprawić samopoczucie pacjenta oraz zwiększyć akceptację społeczną. Pod uwagę warto także brać zakup samoopalaczy.